|
درباره وبلاگ  کانون هنری ادبی هدایت در واقع یک کانون فرهنگی و ادبی می باشد که فعالیت های خود را زیر نظر نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم پزشکی گناباد و با عنایت شهدای هنرمند دفاع مقدس اجرا می کند. و این وبلاگ دریچه ای از فعالیت ها و اهداف این کانون می باشد. کار فرهنگی عرصه جهاد و مبارزه است. عرصه ای که باید از امکانات کوچک و بزرگ استفاده کرد و به هر مقدار که می توان این بار بر زمین مانده را برداشت. امید که کانون و وبلاگ ما هم یکی از همین کارها باشد. منوی اصلی آخرین مطالب
پیوندهای روزانه پیوندها لوگو آمار وبلاگ
 کانون هنری ادبی هدایت مقام معظم رهبری: هنرمند می تواند هدایت بیافریند و لذت روحی بخشد...
مقام معظم رهبری نیز در تبیین علل و چرایی وقایع روز 16 آذر 1332 بیان می دارند: «جالب است توجه کنید که 16 آذر درسال 1332 که در آن سه نفر دانشجو به خاک و خون غلطیدند، تقریباً چهارماه بعد از 28 مرداد اتفاق افتاده؛ یعنى بعد ازکودتاى 28 مرداد و آن اختناق عجیب، سرکوب عجیب همه نیروها وسکوت همه، ناگهان به وسیله دانشجویان در دانشگاه تهران یک انفجار در فضا و در محیط به وجود مى‌آید. چرا؟ چون نیکسون که آن وقت معاون رئیس جمهوری آمریکا بود، آمد ایران.به عنوان اعتراض به آمریکا، به عنوان اعتراض به نیکسون که عامل کودتاى 28 مرداد بودند، این دانشجوها در محیط دانشگاه اعتصاب و تظاهرات میکنند که البته با سرکوب مواجه میشوند و سه نفرشان هم شهید میشوند. حالا 16 آذر در همه سال‌ها، با این مختصات باید شناخته شود. 16 آذر مال دانشجوى ضد نیکسون است، دانشجوى ضد آمریکا ، دانشجوى ضد سلطه است.»
موضوع مطلب : روز دانشجو, دانشجوی ضد آمریکا دوشنبه 94 آذر 16 :: 1:0 عصر :: نویسنده : دبیر کانون
بنابراین از 16 آذر سال 1332 که عوامل حکومت پهلوی با تیراندازی به سوی دانشجویان دانشکده فنی سه تن از آنان را شهید کردند، این روز بدل به نماد مبارزه و اعتراض علیه رژیم شاه شد. درطول 25 سال بعدی (1357-1332) و با وجود بگیر و ببندهای گسترده رژیم شاه درروزهای منتهی به 16 آذر و باوجود حاکمیت سنگین اختناق در آن سال‌ها، دانشجویان دانشگاه‌های کشور بالا‌خص دانشجویان دانشکده فنی دانشگاه تهران، اعتراض‌ات و اعتصاباتی برگزار می‌کردند. بنابراین استعمار سعی می کند آب رفته از جوی را بازگرداند وآمریکا درخیال خام خود نماینده اش را می فرستد به ایران تا محصول خیانتش را برداشت کند، هنگامی که رژیم ستمشاهی ساده لوحانه آغوش به روی گرگ باز کرده بود، دانشجویان فهیم و مسلمان با نثار خون خویش و بدون هیچگونه ترس و واهمه ای از خفقانی که درآن دوران حکمفرما شده بود، در مقابل این ذلت می ایستند و نشان می دهند که فریاد عدالت خواهی، استقلال و عزت کشور، هیچ گاه در گلو نمی ماند. بنابراین این وقایع درطول تاریخ ثابت می کند که دشمنی آمریکا با ایران محدود به زمان نیست و سال هاست که استعمارگرانه به منافع ملی ما چشم دوخته است. ادامه دارد.........
موضوع مطلب : روز دانشجو, 16 آذر یکشنبه 94 آذر 15 :: 5:0 عصر :: نویسنده : دبیر کانون
تاریخ معاصر ایران مملو از رویدادها و وقایعی است که هر یک نقش بسزا و حائز اهمیتی در وقوع انقلاب بزرگ اسلامی ایران ایفا کرده اند. 16 آذرسال 1332 یکی از این روزهاست که در تاریخ معاصرسیاسی، ما ازاین سالروزها کم نداریم واین روزها به تاریخ معاصرایران گره خورده است؛ روزی که درآن حتی اختلاف عقیده ها وسلیقه ها نیزبه یکپارچگی در اهداف و مقاصد انجامید و همه یک صدا و در راستای تحقق اهداف ضد استعماری و ضد استکباری شان، برای نخستین شعار «مرگ بر آمریکا» را سر دادند. اما سؤالی که در این بین مطرح می شود، این است 16 آذر که نخستین مخالفت آشکار دانشگاهیان و انقلابیون با آمریکا و زیاده خواهی‌ها و دخالت های آن بود؛ مبارزه ای کماکان تداوم یافته و اکنون وارد 60 سالگی خود شده است؛ اساساً چگونه و چرا به وقوع پیوست؟
درپاسخ به این پرسش باید تأکید کرد که پس از کودتای 28 مرداد درسال 1332 درایران که آمریکایی ها توانستند براین کشور تسلط پیدا کنند، نیکسون، معاون رئیس جمهوری وقت آمریکا راهی ایران شد تا نتیجه سرمایه گذاری 21 میلیون دلاری سازمان «سیا» را که درراه کودتا وسرنگونی دولت مصدق هزینه کرده بود، از نزدیک مشاهده کند و نتایج تحولات اخیر را که به تعبیر آیزنهاور «پیروزی سیاسی امید بخش را در ایران نصیب قوای طرفدار، تثبیت اوضاع و قوای آزادی کرده است» ببیند. ورود ریچارد نیکسون، معاون رئیس جمهور آمریکا به تهران در 16 آذر 1332 و همچنین از سرگیری روابط سیاسی ایران و انگلستان، دو روز پیش از آن ، هر دو ازپیامدهای کودتای 28 مرداد بود؛ کودتائی که چهار ماه قبل از آن به وقوع پیوست. خروش دانشجویان در 16 آذر نیز در اعتراض به همین مسئله بود. این در حالی بود که پس از کودتای 28 مرداد فضای اختناق و سرکوب بر کشور حاکم شده و همه جا را سکوت فرا گرفته بود. در این راستا رهبران انقلابی ومخالفان محمدرضا شاه دیکتاتور از جمله نهضت مقاومت ملی، طی برنامه ریزی هایی مردم را به خیابان ها فراخواندند و روز 15 آذرماه 1332 مردم در تظاهراتی گسترده به خیابان ها آمدند که توسط رژیم پهلوی سرکوب شده و مأموران ویژه ارتشی و امنیتی، در زد و خورد با دانشجویان، شماری رازخمی و گروهی را دستگیر و زندانی کردند. صبح روز 16 آذر 1332، نیروهای گارد رژیم، نخستین بار وارد صحن دانشگاه تهران که تنها مرکز آموزش عالی آن زمان در ایران بود، می شوند تا فریاد مخالفان را در گلو خفه کنند. در یکی از کلاس های درس دانشکده فنی، برخی دانشجویان در اعتراض به حضور مأموران گارد به دانشگاه که خلاف مقررات و موازین بود، در مقابل آن ها به اعتراض برخاسته و مأموران گارد با حمله به دانشجویان بی پناه، آنان را به گلوله بسته، سه تن از آنان را به شهادت می رسانند. فردای آن روز در جو خفقان و وحشت، نیکسون، معاون رئیس جمهوری آمریکا به دانشگاه تهران که در اشغال مشهود نیروهای نظامی و ساواک بود، می آید و از دست قاتلان دانشجویان انقلابی «دکترای حقوق» دریافت می کند. شهید چمران در بیان خاطرات خویش درباره وقایع این روز می نویسد: روزبعد نیکسون به ایران آمد و درهمان دانشگاه، درهمان دانشگاهی که هنوز به خون دانشجویان بی‌‌گناه رنگین بود، دکترای افتخاری حقوق دریافت داشت و از سکون و سکوت دانشگاه ابراز مسرت کرد و به دولت کودتا وعده مساعدت و کمک داد. ادامه دارد.......... موضوع مطلب : روز دانشجو, 16آذر شنبه 94 آذر 14 :: 10:0 صبح :: نویسنده : دبیر کانون
شاید عابران خیابان 16 آذر فکرش را هم نمی کردند که روزی طرف این سئوال قرار گیرند که "خیابانی که اکنون در آن راه می روید خیابان 16 آذر است. فلسفه نامگذاری آن را می دانید؟" این سئوال با این همه تبلیغاتی که سالانه در رسانه های رسمی و غیر رسمی کشور درباره 16 آذر صورت می گیرد شاید سئوال چندان دشواری به نظر نرسد اما شهروندانی که در یک عصر پائیزی نزدیک 16 آذر 94در حال عبور از 16 آذر هستند واقعیت دیگری را ابراز می کنند.
رانندگانی که حاشیه خیابان 16 آذر برای آنها ایستگاهی غیر رسمی جهت جابجا کردن مسافران کرج تبدیل شده، دانشجویان، کارکنان و انتظامات دانشگاه تهران، هنری هایی که از تالار مولوی دانشگاه تهران بیرون آمده اند، دانشجوی اخراجی، نوجوانان، جوانان و مسن ترها، بانوانی که البته کمتر حاضر به پاسخ دادن جواب سلام می شدند و باورشان نمی شد که فردی که به طرف آنها می رود فقط قصد تهیه گزارش دارد، طرف این پرسش قرار گرفتند که "فلسفه نامگذاری خیابان 16 آذر چیست؟" افرادی که با گفتن یک "نمی دانم" با چاشنی طعنه و کنایه همه چیز را از سر خود باز کرده و از 16 آذر عبور می کردند نیز طرف این پرسش واقع شدند که "فلسفه 16 آذر چیست؟" یکی از آنها گفت: "نه نمی دانم، ببخشید، سرد است." از 60 نفری که مورد این پرسش واقع شدند 11 نفر با ابراز پاسخهایی نظیر "مصاحبه نمی کنم، گفتگو برای چه، دانستن و ندانستنش هیچ مشکلی را حل نمی کند، (سکوت) و ..." رفتند تا سریعتر از 16 آذر عبور کنند. شهروندی 33 ساله اولین نفری بود که در آستانه 16 آذر (روز دانشجو) از وی درباره فلسفه نامگذاری خیابان 16 آذر سئوال شد. وی گفت: "16 آذر، نمی دانم." دانش آموز 17 ساله که از هم اکنون خود را برای ورود به دانشگاه آماده می کند نیز گفت: "دقیقا بچه اینجا نیستم." وقتی از او پرسیده شد که 16 آذر از نظر تاریخی چه روزی است؟ "دقیقا نمی دانم 16 آذر چه روزی بوده است." پاسخهای رانندگان خط تهران - کرج در خیابان 16 آذر نیز پاسخهایی خواندنی بود. راننده 62 ساله درباره فلسفه نامگذاری خیابان 16 آذر گفت: "اطلاع ندارم." وی پس از اندکی تامل ادامه داد: "به 16 آذر معمولا روز دانشجو می گویند." وقتی از وی پرسیده شد که در روز 16 آذر چه اتفاقی رخ داده که "روز دانشجو" نام گرفته است گفت: "حقیقتا اطلاعی ندارم." راننده دیگری که خود را 28 ساله و فارغ التحصیل دانشگاه تهران معرفی می کرد نیز درباره فلسفه نامگذاری خیابان 16 آذر گفت: "نمی دانم." وی نیز با تامل گفت: "16 آذر روز دانشجو است. سه دانشجویی که در درگیری داخل دانشگاه در زمان شاه شهید شده اند." شهروند 43 ساله دیگری که راننده خط بود با مزاح گفت: "16 آذر 2 روز قبل از 14 آذر است." و سپس جدی شد و گفت: "نه، نمی دانم." رهگذر دیگری که از خیابان 16 آذر تردد می کرد نیز گفت: "می گویند 16 آذر روز دانشجو بوده است." این شهروند 53 ساله در پاسخ به اینکه چه اتفاقی و در چه سالی روی داده که 16 آذر به عنوان روز دانشجو نامیده شده است گفت: "تعدادی از دانشجویان در زمان شاه شهید شدند اما دقیقا نمی دانم در چه حادثه ای. فقط می دانم که 16 آذر روز دانشجو است. " شهروند دیگری گفت: "16 آذر مربوط به حادثه ای در سال 1342 می شود که دانشجویان بر سر قضیه شرکت واحد اعتراض کردند." دانشجوی 28 ساله دانشگاه شهید بهشتی در پاسخ به اینکه "16 آذر چه روزی در تاریخ ماست؟" گفت: "روزی که سه دانشجو را زخمی کرده بودند." وی در پاسخ به اینکه در چه سالی این حادثه رخ داده است، اظهار داشت: "اگر اشتباه نکنم در سال 1323." فرد دیگری که همراه این دانشجوی دانشگاه شهید بهشتی بود ضمن تایید اظهارات وی، خود را دانشجوی دانشگاه تهران معرفی کرد. جمعی از هنری ها از تالار مولوی دانشگاه تهران بیرون می آمدند. یکی از آنها خود را 23 ساله و فارغ التحصیل دانشگاه آزاد اسلامشهر معرفی کرد. دیگری جوان 24 ساله ای بود که تا دیپلم درس خوانده بود. دختر خانمی که همراه آنها بود نیز خود را 22 ساله و دانشجوی موسیقی کنسرواتوآر معرفی کرد. جوابهای آنها به ترتیب درباره فلسفه روز 16 آذر چنین بود: " 16 آذر روز تظاهرات دانشجویی بوده، نمی دانم و نمی دانم." وقتی خبرنگار به دانشجوی موسیقی کنسرواتوآر گفت "حال که نمی دانید 16 آذر چه روزی است پس بگویید روز دانشجو چه روزی است؟" با این پاسخ مواجه شد: "13 آبان روز دانشجو است." مرد 40 ساله ای که اظهار می کرد از دانشگاه اخراج شده است نیز درباره فلسفه نامگذاری خیابان 16 آذر گفت: "سال 1332 و این صحبتها" و رفت. شهروند 35 ساله فارغ التحصیل دانشگاه علمی کاربردی، شهروند 24 ساله فارغ التحصیل دانشگاه آزاد، شهروند لوله کش 23 ساله که ابراز می کرد تحصیلات دانشگاهی ندارد، دانشجوی 23 ساله دانشگاه کرمان، دانشجوی 23 ساله دانشگاه آزاد تاکستان، دانشجوی مهندسی برق دانشگاه آزاد آشتیان، دانشجوی معماری دانشگاه غیرانتفاعی لاهیجان، دانشجوی 25 ساله حسابداری دانشگاه تهران، شهروند 42 ساله با شغل آزاد نیز صادقانه بدون اینکه بخواهند آدرس غلط بدهند، گفتند: "نه، نمی دانم. اطلاع دقیقی ندارم."............. ادامه دارد.........
موضوع مطلب : روز دانشجو, روز استکبارستیزی جمعه 94 آذر 13 :: 10:0 صبح :: نویسنده : دبیر کانون
  |
