امامزادگان در فرهنگ شیعی ایران بدون در نظر گرفتن جنسیت آنان، به فرزندان یا نوادگان ائمه­اطهار (ع) گفته می­شود که به دلیل فشار و ظلم و ستم حاکمان، مجبور به مهاجرت به ایران شده و در این مسیر به شهادت رسیده یا به مرگ طبیعی از دنیا رفته­اند. در این مهاجرت­ها، امامزادگان به صورت فردی یا خانوادگی راهی می­شدند، اما همراهی اهل خانواده بویژه زنان-مادران، خواهران، همسران و فرزندان- همپای این امامزادگان کاملاً مشهود است به همین دلیل تعداد قابل توجهی از امامزادگان ایران، زنان منتسب به اهل­ بیت (ع) هستند. این مسئله موجب شده تا در فرهنگ شیعی ایران و بدون در نظر گرفتن جنسیت امامزادگان، شاهد توجه ویژه­ای به امامزادگان زن نیز باشیم. این امامزادگان با کنیه­­هایی چون بنت و امّ و القابی همچون خاتون، بی­بی، شاهزاده، سیده، ستّی و غیره در گوشه و کنار ایران پراکنده هستند و به همین دلیل از عوامل مؤثر در گسترش فرهنگ شیعی نیز محسوب می­شوند.

نگاه ارزشمند و عالی اسلام به زن موجب شد تا زن در فرهنگ ایرانی-اسلامی نیز جایگاه مهمی بیابد. در آموزه­های اسلامی، زن و مرد از یک جنس و یک جان و سرشت آفریده شده­اند. آنها از گوهر واحدی برآمده­اند که مکمل یکدیگرند. در آیات قرآنی، زن موجب تسکین و آرامش است (روم/21) و در آیات دیگری نیز به اهمّیت موقعیت زن در زندگی اجتماعی و مشارکت با مردان اشاره شده است.

این مسئله اگرچه در دوران پهلوی مورد استفاده سخیف ترین­ها قرار گرفت، اما قطعاً پس از پیروزی انقلاب اسلامی راه تکامل و پویایی را پیمود. یک نکته اساسی در آن مورد این است که به رغم مشکلاتی که برای گروه­های شیعی در این دوران بوجود آمد، اما همچنان پایبندی به اصول اساسی و نگاه دین اسلام به زن موجب شده تا به مرور به اهمّیت مقام زن افزوده شود و کار به تعامل و توافق انجامد. اوج این هم­آوایی را در امامزادگان زن می­توان دید که این مکان­ها را به یک قطب فرهنگی ثابت تبدیل نمود و می­نماید.

اصطلاح امامزاده در فرهنگ شیعی ایران، یک اصطلاح عام است که جنسیت، دوری و نزدیکی نسبت و حتی احراز و یا عدم احراز و اثبات نسب با اهل بیت (ع) در تعریف آن چندان دخالت ندارد. بر همین اساس، در فرهنگ شیعی ایران، به فرزندان یا فرزندزادگان ائمه اطهار (ع) امامزاده می­گویند. البته یک معنای اصطلاحی نیز بر این واژه مترتب است و آن این که « از باب ذکر حال و اراده محل، به مدفن و مزار متبرکه آنان و بزرگان سادات در سراسر شهرها و روستاهای ایران پراکنده است » نیز امامزاده گفته می­شود (دایره­المعارف تشیع، 1371: 2/392). این تعریف نشان می­دهد که در فرهنگ شیعی ایرانی الزاماً امامزاده نباید اولاد ذکور ائمه اطهار (ع) باشند؛ از این رو، زنان، مادران، خواهران و فرزندان اناث مُنتسب به اهل بیت (ع) نیز در فرهنگ شیعی ایرانی، حکم امامزاده پیدا می­کنند و اصولاً یکی از دلایل آمار بالای امامزادگان در ایران همین وسعت نگاه است.

امامزادگان زن در تمام ایران به جز استان­های ایلام و هرمزگان دیده می­شوند. بنابر گزارش مدیر کل هیأت­های امنای بقاع متبرکه و مؤسسات خیریه سازمان اوقاف، 1325 امامزاده در کشور متعلق به زنان منتسب به اهل بیت (ع) است که از نظر تعداد، بیشترین امامزادگان زن در استان اصفهان، اما از نظر درصد، استان قم با 65 امامزاده زن یعنی 41 درصد از کل امامزادگان، این استان در مرتبه اول قرار دارد.

روزی سر کلاس آموزش مخابرات فرق بی سیم «اسلسون» را با بی سیم «پی آر سی» از بچه‌ها پرسیدم.

یکی از بسیجی‌های نیشابوری دستش را بلند کرد، گفت: « مو وَر گویم؟»
با خنده بهش گفتم: «وَر گو. »

گفت: «اسلسون اول بیق بیق مِنه، بعد فیش فیش منه. ولی پی آر سی از همو اول فیش فیش مِنه.»
کلاس آموزشی از صدای خنده بچه‌ها رفت رو هوا...!

       تقدیم به دختران پاک سرزمینم:

ارزش یک دختر را خدایی می داند که او را در سنین کودکی برای عبادت برمی گزیند.

پیامبری می داند که فرمود:

دختر باقیات الصالحات است.

امام صادق (ع) می داند که فرمود:

پسران نعمت اند و دختران خوبی. خداوند از نعمت ها سوال می کند و به خوبی ها پاداش می دهد.

ارزش دختر را خدایی می داند که

هرکسی را لایق دیدن جسم پاکش نکرد.

ارزش دختر را خدایی می داند که

به بهترین مخلوقش حضرت محمد(ص) دختری عطا کرد که هدایت یک جهان به عهده ی فرزندان اوست.

                                          "انا اعطیناک الکوثر"

                                ...واین هدیه الهی یک دختر بود...

       این روزها فاطمی زیستن بسیار دشوار است...

            چرا که دشمن نیروهایش را متمرکز کرده که

دختر امروز فاطمی نباشد...

فاطمی نباشد که مبادا مادر کودکانی چون حسنین شود...

فاطمی نباشد که مبادا برای امامش بین در و دیوار بسوزد و حتی یک آه نگوید...

یا نمی خواهد دختر امروز همچون حضرت معصومه(س) اسوه ی دانش و مظهر فضایل و کرامات باشد...

می خواهد دختر امروز زینبی نباشد...

زینبی نباشد که مبادا صبر و استواری را از زینب بیاموزد.

زینبی نباشد که مبادا، مبادا زینب وار یاد شهدای کربلا را زنده نگه دارد...

                      دختر خانم، فاطمی و زینبی باش چون

                                 "جهان چشم به تو دارد..."

اقبال عجم بود، قدم رنجه نمودید

یک فاطمه هم قسمت ایران شده باشد...

میلاد باسعادت حضرت فاطمه معصومه(س) و روز دختر بر همه ی دختران پاک این آب و خاک مبارک

توضیح: مطالعه این شعر به صورت عمودی و افقی هیچ تفاوتی ندارد.

دلم هوای بقیع دارد و غم صادق

عزا گرفته دل من ز ماتم صادق

دوباره بیرق مشکی به دست دل گیرم

زنم به سینه که آمد محرم صادق

سلام من به بقیع و به تربت صادق

سلام من به مدینه به غربت صادق

فرا رسیدن ایام شهادت امام جعفر صادق(ع) بر تمامی شیعیان وپیروان مکتب اهل بیت(ع) تسلیت باد...

جان فدای روی ماهت، زودتر

چشم هایم فرش راهت، زودتر

یا علی گویان بیا پا در رکاب عشق کن

مهر ریزد از نگاهت، زودتر...

شعری زیبا از صابر خراسانی:

یادتان هست همه عین برادر بودند؟

تاجر و کارگر انگار برابر بودند...

یادتان هست چه شوری همه جا برپا بود؟

عجم و ترک و لر و کرد و عرب آنجا بود...

یادتان هست همه گوش به فرمان بودند؟

سینه چاک سخن پیر جماران بودند...

یادتان هست که می گفت اگر پرباریم؟

همه را از نمک ماه محرم داریم...

یادتان هست که از حیله دشمن می گفت؟

یادتان هست که از پیله دشمن می گفت؟

گفت دلداری دشمن دلتان را نبرد...

مثل طوفان زده ها حاصلتان را نبرد...!

جنگ جنگ است فقط رنگ عوض می گردد...

نقشه هادر پی هر جنگ عوض می گردد...

جنگ آن روز اگر موشکی و سرکش بود...

آتش فتنه امروز پر از ترکش بود...!

"جنگ امروز به دنبال اصول دین است..."

این همان زخم قدیمی است، ببین چرکین است...!

چشم وا کن اخوی، خوب ببین یار کجاست...

نخل بسیار ولی میثم تمار کجاست؟

اَینَ عمار کجایید جوانان وطن؟

اَینَ عمار بیایید جوانان وطن...

ما محال است که از بیعتمان برگردیم...

تا که مثل پسر فاطمه بی سر گردیم...!

بعد از شام سیه بال سحر می آید...

"یوسف گم شده دارد ز سفر می آید..."

یادتان هست که مدیون شهیدان هستیم...؟

اهل جمهوری اسلامی ایران هستیم...

بسم رب الشهید

 الله اکبر ،سر نماز هم بعضی دست بردار نبودند.

به محض اینکه قامت می بستی،دستت از دنیا!کوتاه می شد و نه راه پس داشتی و نه راه پیش پج پج کردن ها شروع می شد.

مثلا می خواستند طوری حرف بزنند که معصیت هم نکرده باشند واگر بعد از نماز اعتراض کردی بگویند ما که با تو نبودیم!!اما مگر می شد با آن تکه ها که می آمدند آدم حواسش جمع نماز باشد؟

مثلا یکی می گفت :_ واقعا که می گویند نماز معراج مومن است این نماز ها را می گویند نه نماز من و تو را .

دیگری پی حرفش را می گرفت که :من حاضرم هر چی عملیات رفتم بدهم دو رکعت نماز او را بگیــرم ...

و سومی می گفت : مگر می دهد پسر؟و از قماش این حرف ها ... اگر تبسمی گوشه لبمان می نشست بنا می کردند به تفسیر کردن:ببین !ببین ملائکه دارند غلغلکش می دهند.

و این جا بود که دیگر نمی توانستیم جلوی خودمان را بگیریم و لبخند به خنده تبدیل می شد...

خصوصا آن جا که می گفتند :مگر ملائکه نامحرم نیستند؟و خودشان جواب می دادند:خوب با دستکش غلغلک می دهند...

برگرفته از :فرهنگ جبهه

دلت را خــانه ما کن، مصـــــــفا کردنــــش با من 

  به من درد دل افشـــا کن، مداوا کردنش با مـن 

اگر گم کرده ای ای دل، کلید اســــــــــتجابت را

بیا یک لحظـــــــــه با ما باش، پیدا کردنش با من 

بیفشان قطـره ی اشکی که من باشم خریدارش

بیــاور قطـــــره ای اخـــــلاص، دریا کردنش با من

اگر درها به رویت بسته شــــــــد، دل برمکن بازآ

در این خـــــانه دق الــتتباب کن، وا کردنش با من

به ما گو حاجت خود را، اجـــابــــــت مـــی کنــــم

طلب کن هرچه می خواهی، مهــیا کردنش با من

بیا قبل از وقوع مـــــــرگ روشن کن حســـابـت را

بیاور نیــــک و بـــــــــد را جمع، منها کردنش با من

چو خوردی روزی امــــــروز ما را، شـــکر نعمت کن

غـــــــــم فردا مخـــــور، تامیـــن فردا کردنش با من

به قرآن آیـــــه رحـــمت فراوان اســـت ای انســان

بخوان این آیه را، تفسیــــــر و معنــا کردنش با من

اگر عمری گنه کردی، مشو نومیـــد از رحمـــــــت

تو توبـــه نامــه را بنــویس، امــــــضا کردنش با من 

شعری از استاد محمد حسن فرح بخشیان معروف به ژولیده نیشابوری